Η ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ «Other Flows»

ΕΞΙ ΚΙΝΕΖΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

Μέσα από την απεικόνιση έργων σύγχρονης τέχνης εκφράζουν διαχρονικές αξίες και υπαγορεύουν ανάγκη εσωτερικής άσκησης για περισυλλογή και πνευματική εξερεύνηση.

 

Η έκθεση παρουσιάζεται στην γκαλλερί «Bernier-Elliades» από 10/4 έως 22/5/14. Απετέλεσε ευχάριστο γεγονός για όσους παρευρεθήκαμε στα εγκαίνια, όπου παρευρέθη πλήθος επισήμων και πολλοί φίλοι της τέχνης. Την κινεζική πρεσβεία εκπροσώπησε ο μορφωτικός ακόλουθος κ. Zhang Zhan,  συνοδευόμενος από μέλη της πρεσβείας. Παρευρέθη και ο κ. Simon Wang, διευθυντής γκαλερί στο Πεκίνο.

Εντυπωσιακή ήταν η εκτενής και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της έκθεσης από τον υπεύθυνο της διοργάνωσης κ. Colin Chinnery. Ανέλυσε με ιδιαίτερο τρόπο την χρήση των εικαστικών μέσων, τον συμβολισμό της θεματολογίας, την λανθάνουσα φιλοσοφία της έκφρασης, κ.ά. Η κατάληξη στην επιλογή αυτών των έργων υπήρξε δύσκολη εργασία, ώστε αυτά να αποτελέσουν αντιπροσωπευτικά δείγματα τέχνης, που εκφράζουν την οικουμενικότητα της κινεζικής σκέψης.

Απαραίτητη η μικρή αναφορά στην σύγχρονη κινεζική τέχνη και ιδιαίτερα στην ζωγραφική, που είναι γνωστή περισσότερο από τις τιμές των έργων στις δημοπρασίες, παρά για το περιεχόμενό της. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ενός τεχνητού διαχωρισμού ανάμεσα στην ζωγραφική, που θεωρείται πιο εμπορικό και πιο σύγχρονο μέσο και στο βίντεο και τις εγκαταστάσεις, που θεωρούνται πιο πειραματικά μέσα. Ενώ υπάρχουν «σχολές»ζωγραφικής με μεγάλη εμπορική επιρροή στην Κίνα, υπάρχουν ζωγράφοι που πεισματικά παραμένουν ανεξάρτητοι από αυτούς τους παράγοντες. Λόγω αυτής της στάσης τους, έχουν αναπτύξει περίπλοκες και μοναδικές ενότητες έργων, εκφράζοντας μέσα από την δουλειά τους ιδέες όπως η συγχρονικότητα, η ταυτότητα, η ιστορία και η ιδεολογία. Ιδέες που δύσκολα θίγονται στα πειραματικά μέσα. Η ανεξάρτητη προοπτική και δημιουργική στάση τους είναι οι λόγοι που έφεραν αυτή την ομάδα καλλιτεχνών σε αυτή την έκθεση –την πρώτη έκθεση αυτού του είδους στην Ευρώπη.

Οι καλλιτέχνες που μετείχαν ήταν:

α) Η Liang Wei (1966, Κίνα) δημιουργεί έργα που αιωρούνται στην άκρη του χάους, διατηρώντας την συνοχή τους μέσα από την προσπάθεια και την συμμετοχή του θεατή. Η λεπτή γραμμή μεταξύ χάους και τάξης, εδώ, αντανακλά το θολό όριο που χωρίζει μια σκληρή εξωτερική πραγματικότητα με τον πιο λεπτεπίλεπτο εσωτερικό μας εαυτό. Στα έργα της, οι εικόνες τεμαχίζονται και ανακατατάσσονται μέχρι οι γραμμές και τα χρώματά τους να ξεθωριάσουν το ένα μέσα στο άλλο, για να σχηματίσουν μια νέα εικαστική έννοια, προκαλώντας βία και περισυλλογή.

β) Ο Qiu Xiaofei (1977, Κίνα) συνδυάζει την ζωγραφική με γλυπτά στοιχεία για να δημιουργήσει υβριδικά αντικείμενα. Μέλος του γκρουπ Ν12 που δραστηριοποιήθηκε στις αρχές του 2000, ο Qiu στο παρελθόν δημιουργούσε ζωγραφικά έργα και γλυπτά που απεικόνιζαν νοσταλγικές εικόνες και αντικείμενα της παιδικής του ηλικίας. Από τότε έχει αλλάξει ριζικά η θεματολογία και η μορφή της δουλειάς του, δημιουργώντας σχεδόν σουρεαλιστικές συνθέσεις με λεπτούς και χιουμοριστικούς οπτικούς διαλόγους ανάμεσα στην ζωγραφική και τα φυσικά αντικείμενα που εμπεριέχονται σε κάθε έργο.

γ) Τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο Wang Xingwei (1969, Κίνα) έχει δημιουργήσει ένα ολόκληρο σύμπαν οπτικών συνειρμών που δεν φαίνεται να γνωρίζει όρια και παραμένει εξαιρετικά αυτόνομο. Αντί να αναπτύξει ένα προσωπικό ύφος, ο Wang ζωγραφίζει κάθε έργο με την τεχνοτροπία που αρμόζει στο θέμα του. Η ιστορία της τέχνης, το χιούμορ, ο εαυτός του, το κιτς, η τοπική κουλτούρα, η λαϊκή κουλτούρα, η νοσταλγία και μια σειρά από συνήθεις χαρακτήρες και ζώα, εμφανίζονται στα έργα του.

δ) Ο Wang Yin (1969, Κίνα) έχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς καλλιτέχνες της Κίνας. Η ζωγραφική για τον Wang Yin λειτουργεί ως μέσο για την μακροχρόνια έρευνά του πάνω σε θέματα ιστορίας και ιδεολογίας. Στο επίκεντρο αυτής της διαδικασίας είναι η ισχυρή του σχέση με την κινεζική ιστορία της τέχνης, ειδικά την σύγχρονη ιστορία της κινεζικής ελαιογραφίας. Οι υποτονικές αποχρώσεις και το φαινομενικά ήσυχο θέμα των έργων του μεταφέρουν μηνύματα –συχνά κρυμμένα- από το επίκεντρο της σύγχρονης ζωής.

ε)  Ο Zhang Hui (1967, Κίνα) τα τελευταία χρόνια δουλεύει πάνω σε μαύρο καμβά, ζωγραφίζοντας στρώματα λεπτού ακρυλικού, ώστε να φέρει σιγά-σιγά εικόνες στην επιφάνεια. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στα απεικονιζόμενα αντικείμενα να αποπνέουν μια σωματικότητα που δεν βασίζεται στην πυκνότητα της μπογιάς. Τον Zhang τον απασχολεί ο τρόπος που έχει κατασκευαστεί η πραγματικότητά μας μέσα από ιδεολογικές παρεμβάσεις.

στ) Ο Zhu Yu (1970, Κίνα) προσεγγίζει το έργο του μέσα από μια εννοιολογική προοπτική. Τον ενδιαφέρει η ιδέα του να είσαι ζωγράφος περισσότερο από την πράξη της ζωγραφικής. Σκόπιμα αποφεύγει την αισθητική όλων των γνωστών τεχνοτροπιών της σύγχρονης ζωγραφικής και εξετάζει δύο βασικά ζητήματα –τι σημαίνει να είσαι κινέζος, δουλεύοντας με ένα δυτικό μέσο και τι σημαίνει η έννοια του «βλέπειν» σήμερα.

Τυχεροί όσοι επισκεφθήκαμε την έκθεση. Φύγαμε αποκομίζοντας πληθώρα θετικών συναισθημάτων. Της ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδη. Συγχαίρουμε και ευχαριστούμε τους καλλιτέχνες.