ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ YUNNAN

Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ YUNNAN

της Δήμητρας Στασινοπούλου

Η Κίνα, χαοτική, ιλιγγιώδης, αλλά και αυστηρά παραδοσιακή, με ένα πανάρχαιο πολιτισμό, είναι η πατρίδα του ενός πέμπτου σχεδόν της ανθρωπότητας είναι ταυτόχρονα η κοιτίδα μιας οικονομικής φρενίτιδας τα τελευταία χρόνια.
Η πραγματική κινέζικη εμπειρία όμως βρίσκεται στο ανεξερεύνητο εσωτερικό της. Στο νότιο-δυτικότερο κομμάτι της, η επαρχία YUNNAN είναι από τις πιο απομονωμένες και ανέγγιχτες από τον άνθρωπο περιοχές. Βρίσκεται κοντά στα
σύνορα με το Θιβέτ και τη Βιρμανία, κρυμμένη ανάμεσα σε ιερά βουνά, Θιβετιανά Μοναστήρια, αρχαία βασίλεια και παρθένα φύση, με πλούσια και σπάνια βιοποικιλότητα. Στην περιοχή κατοικούν περίπου 25 εθνοτικές ομάδες μειονοτήτων. Πουθενά αλλού δεν συναντάμε τέτοια ποικιλία τοπίων, λαών, γλωσσών και θρησκειών. Ανάμεσα στα βουνά αυτά, ζουν άνθρωποι που διατηρούν ανέπαφες συνήθειες και παραδόσεις αιώνων, συνηθισμένοι στα μεγάλα  υψόμετρα, άνθρωποι που πολεμούν με τα στοιχεία της φύσης για την επιβίωση. Και παντού ναοί και προσκυνήματα.

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Ο θρύλος λέει ότι ένας Πρίγκηπας του Dali επισκέφτηκε την Αυλή του Αυτοκράτορα της Δυναστείας Tang (το 618) του είπε ότι η χώρα του βρισκόταν νότια του βροχερού καιρού. Ο Κινέζος Αυτοκράτορας τότε ονόμασε την περιοχή Yunnan, που στην κυριολεξία σημαίνει «Νότια από τα Σύννεφα». Τον 7ο αιώνα, δημιουργείται εδώ ένας εμπορικός δρόμος, ο λεγόμενος «Αρχαίος δρόμος του Τσαγιού και των Αλόγων» – ένα δίκτυο από μονοπάτια που ένωνε τις επαρχίες
της Κίνας και του Θιβέτ και εξυπηρετούσε τις εμπορικές συναλλαγές τους, τροφοδοτώντας με τσάι τα μοναστήρια του Θιβέτ -ήταν το κατ’ εξοχήν ρόφημα των βουδιστών μοναχών – και παίρνοντας ως αντάλλαγμα αλάτι και άλογα, απαραίτητα για τον κινεζικό στρατό που, την εποχή εκείνη, είχε να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των Μογγόλων. Η πιο σημαντική διαδρομή ξεκινούσε από την Γιουνάν, φημισμένη μέχρι σήμερα για τα τσάγια της.

Ας ευχηθούμε ότι η εξέλιξη που σιγά σιγά αγγίζει ακόμα και τη μυθική Yunnan, να της φερθεί με το σεβασμό που της αξίζει για να κρατήσει την άγρια ομορφιά της και το μύθο της ζωντανό.